نگرانت میشم...
بی آنکه بدانم چرا، می خواهمَت...
بی آنکه بفهمم چطور، نگرانت می شوم...
همین که با زمزمه ی نامَت لبانم معطّر می شود، نهایتِ سعادت است...
تو کنارم باشی یا هوایت در سرَم فرقی نمی کند...
شوقِ دوست داشتنت موهبتی ست که نصیبم شده!
دمَت گرم باد و دلت پُر شور ای شیرین ترین دغدغه ی زندگی ام!
+ نوشته شده در جمعه هفتم تیر ۱۳۹۲ ساعت 11:26 توسط سارا
|