زندگی...
جـــز من و خدا کســــی نبود !
روزگـــار
رو به راه بود ...
هــــیچ چـــیز
نه سفید و نه ســــیاه بود !
با وجــــود این ...
مثل ایــــنکه چیزی اشتباه بود !!
زیــــر گنبد کبود
بازی خـــدا ، نیمه کاره مانده بود !
واژه ای نبــــود و هیچکس
شعــــری از خدا نخوانده بــــــود ...
.
.
تا که او مــــرا برای بازی خودش انتخاب کــــرد ،
توی گوش من یــــواش گفت :
" تـــــو دعای کوچک منی "
بعــــد هم ....
مــــرا مستجاب کـــرد !
پـــــرده ها کنار رفت . . .
خـــود به خود
با شــــــروع بازی خدا
" عشق " افتـــــتاح شد !
سالـــــهاست
اسم بازی من و خـــــدا
" زندگی " است . . .
هــــیچ چیز
مثل بازی قشنگ ما عجــــیب نیست ...
بازیــــی که ساده است و سخت ؛
مثل بــــازی ِ بهــــار با درخت !
با خــــدا طرف شدن ،
کار مشـــکلی است ...
زنـــــدگی ،
بازی خدا و یک عــــروسک گِــــلی است !!
شاعر: عرفان نظر آهاری